Instalacja kanalizacyjna musi zostać wykonana prawidłowo, aby nie sprawiać żadnych problemów podczas użytkowania. Usterki są trudne do naprawy, a zarazem bardzo kosztowne. Dlatego zadanie wykonania instalacji kanalizacyjnej należy powierzyć doświadczonemu fachowcowi. Sprawdźmy, jakie błędy pojawiają się najczęściej.

Instalacja kanalizacyjna wymaga dobrego projektu

To w zasadzie jest podstawa – bez precyzyjnie opracowanego projektu pojawią się wątpliwości, jakie materiały wybrać, jaką długość i średnicę powinny mieć rury kanalizacyjne czy też jak je poprowadzić. Nawet najmniejszy błąd czy niedopatrzenie oznacza spore problemy związane z cofaniem się ścieków, zatykaniem rur, słabym odpływem, nieprzyjemnym zapachem wydobywającym się z kanalizacji czy też hałasem lub dziwnym bulgotaniem w rurach. Naprawy są najczęściej bardzo trudne, ponieważ większość elementów systemu kanalizacji znajduje się w ścianach i stropach.

odpływ wody w umywalce

Rury mają niedopasowaną średnicę

Sprawny przepływ zanieczyszczeń nie byłby możliwy, gdyby nie została dobrana odpowiednia średnica rur w stosunku do ilości, a także rodzaju odprowadzanych ścieków. Trzeba pamiętać, że kanalizacja działa pod wpływem ciężaru własnego, a więc w sposób grawitacyjny. Za mała średnica oznacza zatem niższą efektywność działania. Jak to wygląda w praktyce? Średnica 40 mm nadaje się dla rur połączonych bezpośrednio z syfonem umywalki, pisuaru bądź bidetu. W przypadku rur od wanny, brodzika i zlewozmywaka średnica potrzebna do prawidłowego funkcjonowania instalacji wynosi 50 mm.

Co ważne, rura łącząca z pionem urządzenie sanitarne musi być większa niż wylot tego urządzenia. W przypadku wspólnego odpływu np. wanny i umywalki obowiązuje średnica tego większego z wylotów, a więc 50 mm. Średnica pionów wynosi co najmniej tyle, ile największa średnica podejścia.

Brak prawidłowych spadków i kątów w rurach kanalizacyjnych

Niewskazany jest zarówno zbyt mały, jak i zbyt duży spadek. W tym pierwszym przypadku następuje zahamowanie procesów grawitacyjnych i zanieczyszczenia zaczynają zalegać na ściankach rur, tworząc stopniowe coraz większe zatory. W efekcie może dojść do całkowitego ustania przepływu. W tym drugim przypadku przepływ ma bardzo gwałtowny charakter, co powoduje duży hałas. Dlatego zaleca się, aby spadek przewodów poziomych w kierunku przepływu nieczystości wynosił minimum 2, a maksimum 15%.

W celu zmniejszenia oporów przepływu oraz ułatwienia czyszczenia kanalizacji za pomocą spirali hydraulicznej należy włączać podejścia do pionów pod kątem co najmniej 45 stopni, a wszelkie zmiany kierunku rur poziomych powinny mieć maksymalny kąt 90 stopni.

Brak lub niesprawność syfonu

Każde urządzenie sanitarne podłączone do instalacji powinno mieć osobny syfon, który jest montowany między otworem odpływowym a rurą podejścia kanalizacyjnego. Ważne też, aby syfon cały czas był wypełniony wodą. W przypadku jego braku albo nieprawidłowego zamontowania i wysysania z niego wody pojawia się bardzo nieprzyjemny zapach w pomieszczeniu. Ma to miejsce np., kiedy podejście umywalki albo wanny zostaje podłączone do pionu niżej niż podejście miski ustępowej zlokalizowanej na tej samej kondygnacji.

toaleta

Warto również zwrócić uwagę na przepustowość syfonu, szczególnie przy brodzikach.

Niewłaściwie podłączone podejścia

Priorytetem w instalacji sanitarnej jest zapewnienie jej pełnej sprawności działania, nawet gdyby to miało oznaczać rezygnację z wymarzonej aranżacji w łazience. W każdym razie lokalizacja poszczególnych urządzeń sanitarnych musi wynikać ze sposobu prowadzenia podejść. Istotne jest, aby tworzyć jak najkrótsze odcinki rur łącznikowych pomiędzy urządzeniami sanitarnymi a pionami. Maksymalna długość podejścia powinna wynosić 3 m.. Jeżeli jest nieco większa, to konieczne się okazuje zamontowanie syfonu z zaworem napowietrzającym albo zapewnienie dodatkowej wentylacji. Wyjściem z sytuacji jest także rewizja, a więc specjalna kształtka z klapką, która pozwala na dostęp do wnętrza rury. Brak tych elementów skutkuje wysychaniem wody w syfonie.

Trzeba poza tym pamiętać, aby miska ustępowa miała osobne podejście i znajdowała się maksymalnie metr od pionu. Również takie element, jak wanna i brodzik należy umieszczać jak najbliżej pionu (ze względu na syfon zlokalizowany blisko posadzki bądź w podłodze.

Błędne połączenia rur

Nieprawidłowe połączenia rur kanalizacyjnych skutkują pojawianiem się nieszczelności w instalacji. Pierwsza kwestia, o której należy pamiętać, dotyczy wyboru poszczególnych rur i złączek – najlepiej, kiedy są od tego samego producenta. To zapewnia idealne dopasowanie wszystkich elementów pod względem rodzaju uszczelek, głębokości kielicha łączącego, ale także grubości ścian rur i materiału ich wykonania, a te bywają różne. Dostępne są elementy systemu kanalizacyjnego z polichlorku winylu (PCW), polipropylenu (PP) bądź z polietylenu o wysokiej gęstości (HDPE), Dodatki składników mineralnych poprawiają jeszcze parametry akustyczne rur i zmniejszają hałas podczas przepływu nieczystości.

Bardzo ważne, aby unikać dużej ilości kształtek (kolanek, łuków i trójników), ponieważ to właśnie te elementy bardzo często odpowiadają za pojawienie się nieszczelności w systemie kanalizacyjnym.

Rury najczęściej mają połączenie kielichowe, a więc bosą końcówkę jednej rury wsuwa się w kielich drugiej. Łączenie zostaje następnie uszczelnione poprzez zastosowanie wargowej uszczelki gumowej. Kielich powinien być na tyle długi, aby nie dochodziło do wysuwania się z niego rury w razie kurczenia. Ważne ponadto, aby na końcu kielicha pozostawić luz na 5-10 mm – dzięki temu jest możliwa kompensacja wydłużeń, kiedy wzrasta temperatura przepływających przez kanalizację nieczystości. W przypadku rur i kształtek z HDPE łączenie następuje poprzez zgrzewanie doczołowe.

Jeżeli zachodzi konieczność przycięcia rur, to należy je wykonać pod kątem prostym do osi przewodu. Najprościej umieścić taką rurę w skrzynce uciosowej, a następnie uciąć ręcznie za pomocą piłki do drewna. Można również wykorzystać do tego obcinak krążkowy z kółkiem tnącym (rury do 50 mm) albo obcinak krążkowy tnący po obwodzie (rury powyżej 50 mm) . Odmierzanie długości rury nie uwzględnia kielicha, który jest wyłącznie elementem łączącym. Ponadto podczas cięcia należy zwrócić uwagę, aby nie przycinać rury od strony kielicha, ale od strony bosej. Bardzo ważne też okazuje się dokładne oszlifowanie przyciętej krawędzi, a następnie jej sfazowanie pod kątem 15 stopni. To konieczne, żeby nie dopuścić do uszkodzenia uszczelki.

Nie wolno też zapominać, że do kanalizacji nie nadają się zwiększające opory przepływu rury elastyczne, w których wyjątkowo szybko gromadzą się nieczystości i po prostu w nich zalegają. Tego typu rury stanowią także łakomy kąsek dla gryzoni.

Wszystkie wymienione powyżej błędy mają poważne konsekwencje i przede wszystkim wymagają poprawek, a to zazwyczaj jest bardzo problematyczne ze względu na kłopoty z dostępem do poszczególnych elementów instalacji sanitarnej. To zaledwie cześć zdarzających się błędów. Więcej na temat pojawi się w kolejnym wpisie na naszym blogu.

Jeżeli szukasz specjalisty, hydraulika do montażu lub udrażniania takiej instalacji – zapraszam do kontaktu!

Instalacja kanalizacyjna – podstawowe błędy wykonawcze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *